Bij mij kwam bijna alles vanzelf toen ik aan de slag was gegaan met de werkelijke informatie wat eronder zit.

Voeding is niet je vijand, dat ben je grappig genoeg toch echt zelf. Voeding is maar een projectie van wat jij werkelijk nodig hebt en van wat jij tot je neemt wat je eigenlijk niet nodig hebt. Daarom kan voeding ook wel eens een strijd worden.

Net zoals het leven is eten ook bedoeld om te ervaren(wat past op het moment bij je, wat vind je prettig enz), om te proberen, om te variëren (denk ook aan de seizoenen), om er tijd voor te maken, om energie van te krijgen om je geest en je lichaam te voeden, om te worden geïnspireerd en nog veel meer. Ik ben zelf een erg dankbare eetster en heb dus zelf een hekel aan “snel moeten eten” . Dat gaat er bij mij niet in en past ook niet bij me, al kan dit natuurlijk ook komen omdat er ook Mexicaanse bloed in mij stroomt 😉

Een goed rood wijntje, mediterraanse eten, af en toe een stukje (biologisch) vlees, een heerlijke vegetarische maaltijd, verse kruiden(thee), water, pure chocola enz. EEN VOLMONDIG JA!

Maar dit was echt ooit echt totaal anders, het was meer een strijd dan echt kunnen genieten.

Ik heb voorheen verschillende dingen geprobeerd m.b.t. voeding. Alles hielp wel tot op een zekere hoogte totdat ik weer tegen hetzelfde aan liep. Alles is mentaal, je begint aan iets nieuws (nieuwe dieet of manier van leven) vol energie, vertrouwen of zin. Maar al gauw genoeg merk je dat dit opnieuw toch niet echt de oplossing is en houd je het niet lang vol.

Precies in deze woorden zit al veel informatie…..”het vol houden”

Waarom moet je iets volhouden wat niet natuurlijk voelt of goed voelt?

Wat moet je volhouden? Een nieuwe aangeleerde gewoonte die misschien helemaal niet voor jou bedoeld is? Daarboven komt natuurlijk dat dit veel dieper zit dan dat je denkt…. namelijk niet willen/kunnen luisteren naar wat jij echt wilt en nodig hebt (zowel in het leven, als in je eetgewoonte). Maar niet zo gek ook wanneer je dat nooit geleerd hebt.

Toen ik meer bewust werd van de dingen die ik nodig had en echt wilde in mijn leven, toen werd mijn kijk op voeding vanzelf anders en was het een “liefdevolle & belangrijke” bijzaak geworden i.p.v. dat het mijn leven negatief overheerste.

Nu kan ik bijvoorbeeld helemaal met trots een appeltaart bakken (met natuurlijk lekkere heerlijke vette slagroom die ik zelf opklop:-)) en die met liefde opeten.

Met deze energie eet ik nu deze appeltaart i.p.v. “ow neeee dit moet ik eigenlijk niet doen” of “wat slecht dat ik dit doe of nu moet ik weer een uur extra harder gaan sporten” enz.

Hier ga je namelijk opnieuw het innerlijke gevecht aan en je neemt iets in met deze (zware) gedachten/energie. Het is dan ook logisch dat je lichaam hierop gaat reageren. Hoe je dingen tot je neemt (bijv. een zware gedachte of totaal onbewust) is heel belangrijk, want dit is tenslotte hoe je het gaat verteren.

Maar om bewust te worden van dit, is het belangrijk om te begrijpen dat het altijd gekoppeld is met wat er werkelijk zich daaronder afspeelt. Wanneer dit meer duidelijk wordt, dan zal je ook zien dat je meer naar een soort bepaalde voeding verlangt wat meer natuurlijk voor jou aanvoelt, wat beter verteerbaar is of simpelweg gewoon wat meer bij je past. Zo zal je dan ook veel meer bewust kunnen genieten van alle moois en lekkers wat het leven te bieden heeft.

Ik kan je helpen om je bewust te maken waar bij jou “het gevecht” zit en wat de oorsprong daarvan is. Wanneer dit zichtbaar is, dan kunnen we aan de slag om erkenning te krijgen en het om te zetten naar je werkelijke behoefte/wens.

Ik geloof in de kracht van verbinding en dat het ene niet zonder het andere kan, maar wel dat alles(en iedereen) zijn eigen taak, kracht, uniekheid en verantwoordelijkheid heeft. Een andere kijk op voeding en je leven, iets wat je absoluut helpt om beter te snappen waarom je eet zoals je eet.